COVID ina Chor sa Stair
Ardán do mhúsaeim ar fud na hEorpa
Tá tús curtha ag Áras Stair na hEorpa le tionscadal trína mbailítear fianaise ar an saol san Eoraip le linn na paindéime, faoin teideal oibre “COVID a Dhoiciméadú”. Go dtí seo, dhírigh sé go príomha ar fheiniméin na dlúthpháirtíochta, an dóchais agus na tógála pobail. Anois, tá an taithí agus na torthaí ó ghníomhaíochtaí bailithe éagsúla músaem iomadúla á roinnt againn. I dteannta a chéile, cuireann siad sin ar ár gcumas, i bhfochair daoine as gach cearn den ilchríoch seo againn, taithí a nascadh, a chur i gcodarsnacht le taithí eile agus comparáid a dhéanamh idir taithí daoine éagsúla.
Royal Albert Memorial Museum, UK - Lockdown Legends I
In July 2020 the Royal Albert Memorial Museum & Art Gallery, Liveable Exeter and Exeter City Council asked people across Devon to nominate their Lockdown Legends; to celebrate local people who had shown particular kindness, courage, humanity or ingenuity during the coronavirus pandemic.
Lockdown Legends honours those people and allows those who were supported, or saw the lives of others improved, a chance to say thank you.
The following stories showcase the resilience of the people of Devon who have helped the most vulnerable in our society. They are truly inspiring and highlight the selfless actions of individuals who went above and beyond to help others.
Jack Hopkins
Jack aged 5 from North Devon - during the lockdown he walked 50k to raise money to help the NHS. Total raised £1550. He walked 5k twice a week and although this was tough he kept going as he remembered “the doctors and nurses needed to help to stop the virus”. Nominated by Katie Roberts
Mahi Ahmed
Mahi Ahmed was the founder of Inclusive Exeter CIC’s Coronavirus Hardship Relief Project. As lockdown loomed, Mahi got working on his plan to have tasty, nutritious meals delivered to vulnerable people across the city. Within days, a team of volunteers responded and our wonderful group of co-ordinators, order takers, shoppers, chefs and delivery drivers came together. Mahi’s enthusiasm was infectious and our whole team felt motivated and energised. More than 1,000 people benefitted, receiving meals and/or food parcels, thanks to Mahi’s vision and drive. He would say that every member should be nominated but he is our Lockdown Legend. - Nominated by Alan Quick
City Community Trust
CCT is Exeter’s leading health and wellbeing charity working in partnership with Exeter City Football Club and provides a range of activities to people of all ages, focused on health, education, wellbeing and physical activity. During the Covid-19 crisis CCT turned their attention to underpinning the support services here in Exeter and East Devon. Throughout May they responded to requests to deliver groceries and medication to the most vulnerable in the community and have now supported shielded and vulnerable people - Jamie Vittles, Andy O’Doherty and all the team at the City Community Trust were nominated by Cllr Peter Holland.
Marilyn Laws
Since late March Marilyn Laws has selflessly raised over £1000 for the Children’s Hospice South West and in the process brought a sense of security to the community. Marilyn raided her sewing supplies to make an array of masks for the community, and in the process raised money for an organisation where terminally ill children have come to spend their last days during lockdown. The generosity of people has been overwhelming. This is not only in terms of the donations but assisting Marilyn in her quest to distribute the masks. Marilyn’s mission continues! – Nominated by Simon Tootell
Paul Mouland
Paul Mouland, the Freemoovement team and their volunteers have been delivering, by bike and trailer, hot meals to the homeless, medication, books from Exeter Library, food packages and essential supplies for people who have suffered financially and emotionally. They have forged partnerships with multiple community organisations including faith groups, St Thomas Food Fight, St Thomas Medical Centre to name a few. Paul has also stepped in and hosted online Covid-19 emergency meetings for the city wards of St Thomas, Alphington and Exwick. Their contribution to the city of Exeter has been immense. - Nominated by Chloe Pooley
Royal Albert Memorial Museum, UK - Lockdown Legends II
YMCA Exeter Support Workers - Peter Hall
YMCA Exeter Support Worker, Peter Hall is our lockdown legend. As networks, routines and community connection were stripped away for our 31 young people living in supported accommodation, Peter responded with faultless courage. He went above and beyond to support our young people as he toured the building, responding to any fears and connecting from a distance - ensuring every young person knew that they weren’t alone.
YMCA Exeter Support Workers - Lydia Brown
As lockdown hit on 23rd March, YMCA Exeter Support Worker, Lydia Brown, was on call 24/7 responding faultlessly and courageously to young people struggling with the impact of lockdown on their mental health. One resident needed Lydia to accompany them to the hospital, other residents needed Lydia to queue for hours to collect their prescriptions. Many residents just wanted to chat on the phone day or night, knowing that Lydia would be there for them. To all of us at YMCA Exeter, Lydia is our lockdown legend.
YMCA Exeter Support Workers - Sarah Griffiths
As Covid-19 broke, Sarah Griffiths single-handedly kept YMCA Exeter supported accommodation spotlessly clean for all 31 young people living in residence. She went above and beyond, putting her own health at risk to ensure that there was no chance of the virus spreading. From endlessly cleaning communal handles, to meticulously ensuring communal bathrooms were free of germs, Sarah embodied selfless courage and kindness towards all of our young people. To all of us at YMCA Exeter, Sarah is our lockdown legend.
David Spicer
My very good friend David Spicer is a Lockdown Legend because every day for the first 50 days of Lockdown he played a virtual ‘Guess the song’ keyboard rendition of popular hits for his vast number of followers. This quickly became very important to all of his friends and family as it provided something to look forward to and chat about together online. It made everyone smile in a really tough time when people were scared and stuck indoors. His little chat, some jokes and keyboard skills were a daily highlight and made lockdown an easier thing to get through. - Nominated by Dax Oliver
Sammy Hartstein
Sammy is 16 years old and has been a regular volunteer for the Buckfastleigh Response team, helping deliver food parcels for the food bank. He has donned his face mask and gloves and carried heavy boxes of groceries to people who needed support, often in hot weather. As well as delivering food, he has delivered books to help shielded people with their lockdown boredom. He has done all of this whilst coping with the death of his grandma, the loneliness of lockdown, and uncertainty around his GCSEs. - Nominated by Helen Hartstein
Irish Linen Centre & Lisburn Museum - "Covid 19 and Me"
Shuttered shop, Lisburn City Centre, March 2020
Due to a nationwide lockdown in March 2020, shops were ordered to close. Many people were very worried by the pandemic, and shop owners often left words of encouragement on their closed businesses, including this – ‘take care and stay safe’. Lisburn Turkish Barbers is located in Market Square, Lisburn.
Child’s linen face mask
Linen is strong, lightweight, easy to work with and helps wick moisture away. It is one of the best fabrics for facemasks or coverings. In Northern Ireland, the use of face coverings in enclosed public spaces was made mandatory to help stifle the impact of the Covid-19 pandemic.
Alcohol hand sanitiser, April 2020
Alcohol hand sanitiser was in huge demand in the early days of the pandemic. Many distilleries ceased producing spirits and started selling their own, branded, hand gels. Shortcross Gin is located outside Crossgar, Co. Down, and sold their products online.
MAS & FelixArchive, Antwerp, Belgium – "Corona-archives"
Antwerp prison banners
The employees and inmates of the prison on Begijnenstraat made four banners. This way they sent out messages of solidarity and empathy - a wish for health for everybody.
15 March – 16th May 2020
Collection: MAS, inv. nr MAS.0328.002
Walking the Meir
When the lockdown was over, the stores on the shopping street Meir reopened. Retailers took safety measures of all kinds. The municipality created road markings to enable crowd control and ensure physical distancing.
31st March 2020
Collection: FelixArchief, inv. nr 2876#82
Iftar ‘on wheels’
Celebrating ‘Iftar’ — breaking the fast together after sunset — was not possible during this Ramadan. Therefore some mosques, such as El Fath, delivered Iftar meals by cargo bike to people who were alone or in poverty.
12th April – 13th May 2020
Collection: FelixArchief, inv. nr 2920#6
’t Akkoord plays music for De Fontein
Since seniors turned out to be more vulnerable victims of the coronavirus, many inhabitants of care centres and service flats had to stay at home. The musical band ’t Akkoord gave a physical distance concert in front of residence De Fontein to provide some musical distraction.
10th May 2020
Collection: FelixArchief, inv. nr 2893#2
The National Museum of Lithuania, Lithuania - “Who Will Tell the Story of COVID-19 in the Museum in the Distant Future?”
Composer Zita Bružaitė’s piece “Anxiety”
When the quarantine was announced on March 16, composer Zita Bružaitė started creating her new piece “Anxiety” (Lith. Nerimas). Every day, she devoted at least half an hour for this work. The manuscript of the composition donated by Bružaitė to the museum reflects various moods and conditions that the artist had undergone on each day of the quarantine.
T-shirt
Spending her time at home, Gintautė focused on her favourite hobby, embroidery. Having asked her friends on Instagram what represented the current situation to them, she embroidered thirty-three different quarantine stories on her old T-shirt. The stories depict different symbolic ideas, nostalgic things, and relevant issues such as toilet paper and respirators. When a follower asked her to embroider something magical, she decided to interpret this through an image of ‘a coronavirus in a glass jar’. The T-shirt was given to the museum by Gintautė Riabovaitė.
Cherry blossom trees online
Spring is the time when all the people of Vilnius go to the ‘sakura orchard’ to admire the blooming trees. Yet this spring, in order to protect the people and limit inevitable gatherings, Vilnius City Municipality in cooperation with the telecommunication company Telia installed cameras in the orchard and organised live web-streaming of the blooming sakura cherry trees. Vilnius City Municipality donated the informative sign to the museum.
A ticket from Bali
In March 2020, when the borders of most of the countries were closed suddenly, travellers were faced with huge challenges. The Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Lithuania started arranging repatriation flights from the countries with the biggest numbers of held-up registered citizens. The last flight from Bali Island took place on March 28-29. Ugnė Karaliūnaitė, who returned home on that flight, gave her tickets to the museum.
A template for face shields
At the rapid onset and spread of this viral infection, Lithuanian health care institutions did not have enough protective equipment, whereas the acquisition of such protective gear became next to impossible. In response to the situation, the School of Robotics developed a 3D mask print template, which businesses and individuals used to print over fifty thousand face shields for health workers in a very short period of time. Paulius Briedis (VšĮ Robotikos mokykla) donated the template to the museum.
Museum Foundation for Post and Telecommunications, Berlin, Germany - "Covid Communications"
Hamster package
This 'hamster package' was sent during the Coronavirus pandemic as an alternative birthday present, when physical visit were not possible. It contained two rolls of toilet paper, a large pack of pasta and food cans - items that were especially useful at the beginning of the first measures against the Coronavirus in Germany. Many of the items were sold out in supermarkets. The sender was the “Hamster Company, from Hamster street in Hamstern”.
Amberg, April 18th, 2020
Thank-You letter on a postcard to postmen
Deutsche Post AG received this self-designed postcard as a 'thank you' to its mail deliverers, who were particularly stressed by the increased volume of letters and parcels during the coronavirus pandemic. Because of the measures taken to combat the coronavirus, many households were increasingly having goods delivered to their homes. Since then, consignments have frequently been delivered contactlessly. The card can be seen as a gesture and sign of solidarity to the postman, similar to the evening applause for healthcare professionals. The postcard is marked with Cologne Cathedral in a snow globe.
Cologne, March 30th, 2020
Diary of an extraordinary time
The book, published by the artist Hasso von Henninges, collects contributions from 20 authors who report on their daily experiences, routines and impressions from the Coronavirus period in the months of March and April. These weeks were shaped by measures to combat the coronavirus and self-isolation. They write down their thoughts partly handwritten, partly digitally. The 260-page work has a distribution run of 32 copies.
Nuremberg, March / April 2020
Postcards in times of Corona
The artist Susanne Schattmann launched an appeal by post, sending old postcards covered with acrylic paint to family and friends, with the request to design them and send them back. More than 50 people of all ages responded with their creations. The motifs and techniques of the postcard gallery show a complete range - from watercolors and photos, to expressions and iconic representations. A related “map tour” is also being developed, as well as a self-written song.
Nuremberg, March to June 2020
Individually created instructions for the use of Skype and IPad for seniors
The coronavirus pandemic has boosted digitization. A large part of personal exchange has increasingly shifted to digital channels due to contact restrictions. For this reason, Mr Rauch bought an iPad for his parents, who are over 80, so that he can still communicate face to face with them. Since the parents had no experience with computers, smartphones or the internet, their son created step-by-step instructions that he sent to his parents by post with the device. He explains how to use the device and instant messaging service Skype.
Dortmund, March 22nd, 2020
Gallery Oldham, an Ríocht Aontaithe - “Oldham’s Lockdown Museum”
Tandle Hills
Ó pháirceanna, ionaid spraoi agus clubanna do leanaí atá lán, go dtí garraithe oscailte, féar fada, an spéir agus an spás. Bhí Tandle Hills ina thearmann againn riamh agus tá i gcónaí. Bíonn spás saor gan teorainn agus seal agus spraoi gan rialacha an tí, daoine fásta agus an domhan timpeall orthu ag teastáil ó leanaí. Nuair a bhí an saol ag dul crua orainn, is é seo a thug faoiseamh dúinn.
Altraí i mbarda na leanaí ina bhfuil scáthláin mhaisithe
Is tionscadal digiteach é Músaem Dianghlasála Oldham a bhfuil sé mar aidhm leis léargas a fháil ar an saol sa cheantar áitiúil le linn phaindéim COVID-19. D’iarr siad ar mhuintir na háite cabhrú leo an tréimhse seo a thaifeadadh agus a iniúchadh, chun gur féidir leo taisceadán todhchaí digiteach a roinnt le glúnta Oldham amach anseo.
Béirín san fhuinneog
Tá naoi dtaispeántas dhigiteacha foilsithe ag Gailearaí Oldham: Saol na Dianghlasála, Cineáltas, Rudaí, Cruthaitheacht, Athruithe, Teachtaireachtaí, Nádúr, Spórt agus Obair. I mí Lúnasa d’iarr siad go gcuirfí píosaí scríbhneoireachta ar fáil freisin – ‘Litreacha Dianghlasála’ daoine.
Ócáid shóisialta le scaradh sóisialta
Go dtí seo, tá os cionn 300 íomhá agus píosa scríbhneoireachta seolta ag 80 duine lena gcuirfear tús le cartlann iontach a chabhróidh leis an nGailearaí cur síos a dhéanamh do na glúnta atá le teacht ar an saol a bhí sa cheantar le linn na paindéime domhanda.
Ard-Mhúsaem Lichtinstéin, Lichtinstéin – “Saol laethúil COVID-19”
Historic England, an Ríocht Aontaithe - #PicturingLockdown
Jenny Mclean ag cuimhneamh ar Nidiya
Tá garraithe scóir Boundary Way cúpla céad slat ón áit a bhfuil cónaí orm. Chuaigh mé ann inné agus casadh fear as Iamáice darb ainm Tony Mclean orm agus thosaíomar ag caint faoin tionscadal seo. Dúirt sé liom go raibh a bhean Jenny ag sochraid a dlúthcharad Nidiya a bhí tar éis bás a fháil de COVID-19 le déanaí. Labhair mé léi ar maidin agus dúirt sí go mbeadh sí sásta comhrá a bheith againn ag na garraithe scóir mar go bhfaigheann sí a lán sóláis ó bheith ansin. Ba bheag gur chaith sí aníos nuair a bhí sí ar shochraid Nidiya agus í ag cuimhneamh ar na 33 bliana a raibh siad mór le chéile. Is cosúil gurb iad daoine dubha agus daoine de bhunadh na hÁise is mó atá thíos leis an ngalar i gcathair Wolverhampton.
Bualadh bos don NHS
Roghnaigh Roy Mehta, duine de dheichniúr ealaíontóirí a fuair coimisiúnú le haghaidh an tionscadail, é seo le bheith mar chuid de bhailiúchán 10 n-íomhá de bhruachbhailte Londan. Bhí an méid seo le rá aige: “Is í an íomhá a roghnaigh mé ná: ‘Shuvaseesh Das, Bualadh Bos do NHS Londan’. Thaitin cuid de na híomhánna eile liom ach is léiriú an ceann seo ar an saol mar a bhí ag an oiread sin daoine le linn na dianghlasála. Is féidir linn an lánúin a fheiceáil i gcomhthéacs tríd an gcúlra agus is cinnte gur tagairt an bualadh bos ar an mbalcóin don tacaíocht atá ann don NHS faoi láthair. In éineacht leis an gcuma ghruama atá ar a n-aghaidh, is cinnte gur íomhá chumhachtach í seo.”
Fliuch báite le scaradh sóisialta
Spraoi sa bhóithrín ar lá te earraigh. Beirt chairde ‘ag troid’ go dtí go bhfuil siad fliuch báite agus a gcuid buicéad folamh. Cuireann an scig-gháire soineanta agus an screadach na laethanta a bhí, agus a bheidh ann arís, i gcuimhne dúinn.
Juliette, Juliette (fuaimeanna na sráide)
Agus an t-earrach ag cur fáilte romhainn le laethanta níos teo agus níos grianmhaire fuair mé amach gur sa ghairdín is mó a fhaighim faoiseamh. Chiallaigh meascán den dianghlasáil agus rabhartha comharthaí sóirt go raibh an spás beag tábhachtach seo amuigh faoin aer ina thearmann agam arís mar a bhí i gcónaí; áit chun blaiseadh a fháil den saol arís trí shéideadh na gaoithe, ceiliúr álainn na n-éan, giob geab na leanaí agus iad ag spraoi nó mo shúile dúnta i gcoinne sholas na gréine. Agus fós féin is iontach go bhfuil tearmann suaimhnis mar seo againn agus cónaí orainn chomh gar sin dá chéile.
Bearradh gruaige ag an am céanna
Gruaig á bearradh ag comharsana ag an am céanna in dhá ghairdín in aice a chéile. Is leis an ngrianghrafadóir Alun Bull an gairdín ar dheis.
Musée de la Vie wallonne, an Bheilg - “Léiriú ar an ngéarchéim sláinte”
Masc cosanta
Dhear Isabelle Mathieu, déantóir hataí atá lonnaithe in Alleur, an masc seo i gcomhthéacs ghéarchéim sláinte COVID-19. Dearadh an masc seo sa chaoi go mbeadh daoine in ann cumarsáid a dhéanamh le daoine atá bodhar, nach bhfuil an éisteacht go maith acu nó atá balbh. Bhí comhoibriú ann ar an tionscadal le “Relab de Liège”, a chuir gearradh léasair de na hábhair ar fáil, rud a chinntíonn nach n-éiríonn imeall an éadaigh caite ag an scáthlán.
Perth Museum & Art Gallery, Albain - “An Coróinvíreas go hÁitiúil”
Cosc ar chláir scátála
Ag tús na dianghlasála sa Ríocht Aontaithe ag deireadh mhí an Mhárta 2020, cuireadh stop le gach rud beagnach. Ina measc bhí na gnáthchineálacha caithimh aimsire. Seo an clár scátála folamh i bPáirc South Inch i bPeairt na hAlban.
Leipreacháin agus boghanna báistí
Go gairid tar éis thús na dianghlasála agus na scolaíochta baile dá bharr sin, chuir go leor teaghlach an dóchas a bhí acu mar aon leis an imní a bhí orthu in iúl trí shaothar ealaíne spraíúil a taispeánadh i bhfuinneoga an tí.
Dá mbeadh an graifítí i gceannas...
Thart ar dhá mhí tar éis thús na dianghlasála, tháinig roinnt agóidí spraíúla chun cinn taobh leis an bhfreagra tuisceanach seanbhunaithe ar an ngéarchéim. Cruthaíodh an graifítí seo faoi dhroichead A9 thar abhainn Amain i bPeairt na hAlban.
Líníochtaí cailce le linn na dianghlasála
Le linn na dianghlasála, tháinig leanaí ar roinnt bealaí traidisiúnta chun bheith ag spraoi níos gaire don bhaile. Chonacthas na líníochtaí agus cluichí cailce seo i roinnt áiteanna, sa chás seo i lár Pheairt na hAlban.
Clocha beaga péinteáilte
I dtreo dheireadh na dianghlasála, thosaigh leanaí ag fágáil clocha beaga péinteáilte lasmuigh de scoileanna mar chomhartha dlúthpháirtíochta agus comhbhá.
Tá sé seo mar chuid de ‘bholb’ a rinne teaghlaigh le linn na dianghlasála. Tá sé lonnaithe lasmuigh de Bhunscoil Moncrieffe i bPeairt na hAlban.
Músaem Faoin Aer na hUngáire - “Taispeántas Fíorúil Masc”
Ó Bhúdaipeist
Nuair a thosaigh daoine ag ceannach na soláthairtí go léir ó na siopaí, theastaigh uaim cosaint chuí a chur ar fáil dom féin, ar mo bhealach neamhghnách féin ar ndóigh. Roghnaigh mé masc an dochtúra ó phlá na meánaoiseanna dom féin. Bhí mé cinnte go mbeadh sé úsáideach anois freisin ós rud é gur oibrigh sé sna meánaoiseanna. Fuair mé díreach in am é i mí Aibreáin. Bhí mé amuigh ag siopadóireacht, ag siúl na sráide agus ag úsáid an chórais iompair phoiblí ar feadh seachtaine agus an ceann seo orm. Cibé áit a raibh mé, stop daoine ag caint agus bhí eagla ar dhaoine romham. Tá grianghrafadóirí gairmiúla fós ag glaoch orm agus iad ag iarraidh pictiúr a thógáil díom ar na sráideanna. Bíodh paindéim ann nó ná bíodh, níor cheart do dhaoine féith an ghrinn a chailleadh, fiú amháin más greann dubh atá ann.
Ó Mosonmagyarórvár
Thosaigh sé ar fad tráthnóna an 13 Márta, nuair a fógraíodh nach raibh cead againn dul ar scoil ón Luan ina dhiaidh sin. Cheapamar nach mbeadh ann ach seachtain nó dhó... bhí dul amú orainn.
Bhí na maisc seo déanta as línéadach, bhí cinn dhaite againn do na leanaí agus cinn bhána ina raibh trí shraith do na daoine eile. Tá súil go mbeidh gach rud ar ais ina cheart arís go luath. Tá cúrsaí ag éirí níos fearr anois. Is féidir linn páirt a ghlacadh i gcampaí samhraidh áit ar féidir liom bualadh le mo chuid cairde arís!
Ó Mezőkövesd
D’fhuaigh gúnadóir áitiúil mo mhasc le haghaidh mo bhainise. Ní raibh mórán ama againn agus, mar sin, níl sé bróidnithe. Is teaghlach de bhunadh Matyó muid. Rinne mná ó ghlúnta éagsúla gúnaí agus seoda áille a bhróidniú.
Bhí an bhainis ar siúl ar an 21 Márta in Mezőkövesd, nuair a phós mé mo chailín Beáta Görzsöny, arb í mo bhean chéile Beáta Kiss anois í. :) Mar gheall ar na bearta sábháilteachta, ní raibh ach roinnt duine i láthair. Bhí sé aisteach ach tá cuimhní geala againn ar an lá.
Ó Debrecen
Léamar sa nuachtán áitiúil agus ar an idirlíon go raibh sé iarrtha ag an rialtas ar an bpobal maisc a fhuáil sa bhaile. Sheolamar ríomhphost chun clárú lena aghaidh agus chuir ceann de na hionaid phobail in Debrecen in iúl dúinn gur glacadh linn. Thug siad an t-ábhar ar fad dúinn mar aon leis na bandaí rubair agus patrúin an mhaisc. Bhí gach rud éasca go leor ina dhiaidh sin. Tharraing m’fhear céile an dearadh, is é mo mhac (atá ar éagumas go pointe áirithe) a ghearr iad agus rinne mé féin an fhuáil a bhí ag teastáil ag an deireadh. Rinneamar níos mó ná 150 masc laistigh de chúpla lá. Ní hamháin gur bhaineamar sult as, ach bhí sé an-tairbheach freisin!
Museo Nacional de Antropología (Maidrid) - "Tionscadail maidir le COVID”
D’iarramar ar ár gcuairteoirí grianghraif a chur chugainn ina bhfuil a maisc á gcaitheamh acu. Tá na maisc sin éigeantach agus, dá bhrí sin, is léiriú iad ar dhealramh nua daoine i spásanna poiblí. Iúil 2020
Le linn na céime gaibhniúcháin, d’iarramar ar ár bpobal a dteach a thiontú ina músaem agus míniú a thabhairt ar an “bpíosa is fearr leo” i bhfíseán. D’inis Alfonso dúinn gur mhúscail a hata a lán cuimhní cinn ann ar a thír féin: Meicsiceo. Aibreán - Bealtaine 2020
Antraipeolaíocht le haghaidh géarchéime
Le linn an ghaibhnithe, d’oibrigh níos mó ná 20 antraipeolaí i gcomhar leis an músaem agus thug siad roinnt nod dúinn faoina raibh ag tarlú agus faoi cé na hathruithe i saol an duine a bhféadfaí a bheith ag dréim leo tar a éis sin. Tá a n-ailt foilsithe againn ar shuíomh gréasáin MNA. Tá an pictiúr seo i saothar Álvaro Alconada dar teideal “Ar eadarbhuas le linn babhta machnaimh”.
Teideal scríofa “Ná leag lámh orm! D’fhéadfadh an víreas a bheith orm!” Bealtaine - Meitheamh 2020
Le linn na seachtainí a raibh muintir na Spáinne sáinnithe ina gcuid tithe chun nach mbuailfí breoite de COVID iad, ba iad na fuinneoga an t-aon bhealach a bhí acu lena fheiceáil cad é a bhí ag tarlú lasmuigh, sa tsráid nó sa chomharsanacht. Mar sin de, d’iarramar orthu grianghraif díobh féin a chur chugainn. Sa ghrianghraf seo, ó fhuinneog Ana, nochtar dúinn an dóigh ar féidir fós, in ainneoin an ‘ghaibhnithe’, an bogha báistí a fheiceáil. Aibreán - Bealtaine 2020
D’iarramar freisin ar ár bpobal grianghraif a chur chugainn ina léirítear an dóigh ar fhilleadar ar a gcomharsanachtaí tar éis roinnt míonna nárbh fhéidir leo cuairt a thabhairt orthu lena linn. Chuir Ángel grianghraf chugainn ina léirítear an chéad uair a thug sí cuairt ar an eaglais le tamall fada. Meitheamh 2020
Ard-Mhúsaem na Fionlainne - “Bailiúchán Grianghraf”
Rannpháirtithe in imeacht damhsa pobail Poikkeusliike (‘Gluaiseachtaí Eisceachtúla’) i gceantar Ruoholahti in Heilsincí, an 27 Márta 2020. Ghlac daoine páirt in imeacht damhsa ar líne ar fud na Fionlainne trí bheith ag damhsa ar feadh 20 nóiméad ag an am céanna in áit dá rogha féin.
Trí mhúrphictiúr Superhoitaja (“Altra ar dóigh”), gabhtar buíochas le haltraí as a gcuid oibre le linn phaindéim an choróinvíris. Is ionann an ealaín graifítí le Molotow Finland agus comhartha ómóis d’oibrithe cúraim sláinte agus tá sí i gceantar Konepaja de cheantar Vallila in Heilsincí, an 28 Aibreán 2020.
Rang staidéar comhshaoil i bPáirc Sinebrychoff do Rang 3B Scoil Ghearmánach Heilsincí (Deutsche Schule Heilsincí), an 26 Bealtaine 2020. Bhí roinnt de na ranganna ar siúl lasmuigh agus roinnt eile ar siúl laistigh nuair a d’oscail na scoileanna athuair i lár mhí na Bealtaine. Tá Anmol Dogar, múinteoir riachtanas speisialta oideachais, sa chúlra.
Rang staidéar comhshaoil i bPáirc Sinebrychoff do Rang 3B Scoil Ghearmánach Heilsincí (Deutsche Schule Heilsincí), an 26 Bealtaine 2020. Bhí roinnt de na ranganna ar siúl lasmuigh agus roinnt eile ar siúl laistigh nuair a d’oscail na scoileanna athuair i lár mhí na Bealtaine. Tá Anmol Dogar, múinteoir riachtanas speisialta oideachais, sa chúlra.
In ainneoin an choróinvíris, dháil an eagraíocht Hurstin apu (‘Cabhair Hursti’) bia ar dhaoine bochta agus ar dhaoine faoi mhíbhuntáiste i gceantar Kallio de Heilsincí, an 17 Aibreán 2020. Mar gheall ar an dianghlasáil, tugadh cúl le scuainí agus dháiltí bia aon uair a thagadh daoine chun é a iarraidh. Dáileann an carthanas bia agus beartáin éadaigh ó cheann ceann na bliana orthu siúd a bhfuil gá acu leo, agus eagraíonn sé imeachtaí éagsúla.
Músaem Eitneagrafaíochta na Slóivéine - “Ag bailiú scéalta grinn a bhaineann leis an gcoróinvíreas”
Le teacht chun cinn phaindéim an choróinvíris, sinne i Músaem Eitneagrafaíochta na Slóivéine, mar institiúid atá freagrach go sóisialta, d'fhiafraíomar dínn féin conas a d‘fhéadfaimis freagairt a thabhairt uirthi agus, thar aon ní eile, conas a d’fhéadfaimis cabhrú le daoine i gcás ar leith. Chinneamar go dtosóimis ar scéalta grinn a bhí ag scaipeadh inár measc a bhailiú. Bhí sé mar aidhm leis sin áthas a chur ar dhaoine agus faoiseamh a thabhairt dóibh ó imní, eagla agus buaireamh an ghnáthshaoil a bhaineann le breoiteacht, le leithlisiú agus le huaigneas.
Ar an láimh eile, theastaigh uainn freisin an staid sa tsochaí a thaifeadadh le scéalta grinn atá ina gcuid dár n-oidhreacht chultúrtha spioradálta. Deir ceann amháin de na scéalta grinn sin gurb amhlaidh, mar gheall ar an líon scéalta grinn atá ag scaipeadh, nach raibh riamh paindéim chomh sona léi ann. Nó go bhfuil na scéalta grinn faoin gcoróinvíreas ag scaipeadh níos tapúla ná an víreas féin.
Laistigh de dhá mhí, tá níos mó ná 1,000 scéal grinn bailithe againn agus tá a roghnú ar taispeáint faoi láthair i dteilgean ríomhaire i bpríomh-halla an mhúsaeim agus ar an seastán lasmuigh os comhair an mhúsaeim, áit a scríobhaimid scéalta grinn nua gach seachtain. Le haghaidh Oíche Shamhraidh an Mhúsaeim an 20 Meitheamh 2020, tá taispeántas darb ainm "Koronski humor” á ullmhú againn.
Músaem Chontae Mhuineacháin, Poblacht na hÉireann - ‘Ár dTaithí a Thaifeadadh’
Músaem na hEitneagrafaíochta, an Ungáir - ‘Réada Coraintín’
Masc ar a bhfuil sailchuach bróidnithe
‘Toisc gur geal liom go mór an bhróidnéireacht, is maith is eol dom méid na dúthrachta is gá a chaitheamh léi; Déanaim a lán bróidnéireachta le linn mo chuid ama shaoir freisin. Tá dhá shraith sa mhasc agus snoitear de láimh é. Roghnaigh mé an tsailchuach lena mhaisiú ar dhá chúis: tá sí ar cheann de na bláthanna a fhásann go maith san earrach, an tráth céanna go baileach a thosaigh an phaindéim san Ungáir; agus ar an láimh eile roinneann léi brí shamhaltach na hathbhreithe agus an dóchais - chun comhrac i gcoinne an víris.’
Teicneolaíocht agus Cruthaitheacht
‘Bhí mé féin agus m’fhear céile ag cianobair le linn an ghaibhnithe. Tá gnáthamh laethúil agam atá cothrom agus mós gnóthach. Tá a ualach oibre siúd randamach ach tá an mhaoirseacht dian; déantar a chuid gníomhaíochta ar an scáileán a sheiceáil ó am go chéile. Nuair nach mbíonn cúraimí ar bith le déanamh, áfach, — ach go mbíonn a fhios agat go mbeadh a lán le déanamh sa bhaile — is féidir fearg a theacht ort. Thángthas ar réiteach i bhfoirm briogún. Agus mé ag obair, bíonn an scáileán eile ar siúl freisin.’
Gréagán
‘Is breá liom mo chuid ama a chaitheamh a bheith cruthaitheach, a mhéid a bhaineann le maisiúcháin. Cuireadh an gréagán sin i lár an bhoird mar mhaisiúchán don Cháisc. Tá seachtainí anois ann ó chonaiceamar daoine dár dteaghlach agus ba ghnáthamh laethúil é a bheith ag faire ar an teilifís gach aon lá chun an scéala is déanaí faoin víreas a fháil. Is é mo mhórthuairim go bhféadfadh an saol seo againn a bheith níos fearr ach iarracht den ghreann a bheith ionainn.’
Maisc fhónta
‘Chuaigh daoine thar fóir maidir le maisc a cheannach a luaithe a thosaigh an phaindéim san Ungáir. Dá bhrí sin, chinn mé ar mo chinn féin a dhéanamh - thaibhsigh sé dom gurbh é an t-aon réiteach é. Bhí mé sa tóir ar léine chadáis den chéad scoth a bhféadfainn leas a bhaint as a cúl chun sé cinn de mhaisc a dhéanamh.
Fágann sé faoi chumha mé óir is an Iodáil an tír is fearr liom agus ba í an chéad tír san Eoraip í a chuaigh i ngleic leis an víreas. Tá nath ann san Iodáilis, i.e. ‘dare una mano’, a chiallaíonn lámh chúnta a thabhairt do dhuine. Tá muinchille ar iarraidh ar an t-léine, rud atá ina léiriú ar an gcabhair nach bhfuair an Iodáil, ach ar cheart di í a fháil, ó na tíortha sin arb iad a dturasóirí siúd príomhthomhaltóirí na n-earraí sin.’
Clár smúdála
‘Tá an clár smúdála seo i bhfad níos lárnaí inár saol laethúil le seacht seachtainí anuas ná mar a bhí sé le deich mbliana anuas.
Tá a airde inathraithe. Dá bhrí sin, is diail an rud é an ríomhaire glúine a bheith ar an gclár smúdála le linn na ranganna pianó a dhéanann mo leanbh, ionas nach é amháin go mbíonn radharc iomlán ar an staidiúir ag an múinteoir, ach ar na méara freisin. B’fhiú é a cheannach ar an gcúis sin amháin.’
Ard-Mhúsaem na Danmhairge - ‘Déantáin Dhigiteacha maidir le COVID-19’
Téigh abhaile
Le linn na Cásca, i gceantar ina bhfuil cónaí ar líon beag daoine, chuaigh bualadh mór daoine ag siúlóireacht amuigh faoin tír siúd is gurbh í an chomhairle, de réir na dtreoirlínte sa Danmhairg, gur cheart fanacht sa bhaile. Cuireadh fearg ar dhuine de mhuintir na háite mar gheall ar an trangláil daoine agus rinne sí comhartha ar ar scríobh sí ‘Téigh abhaile’ agus chuir sí le hais an bhóthair é. Toisc go raibh an-fhearg ar a comharsana mar gheall air sin, bhain sí anuas an comhartha ar deireadh.
Músaem Vesthimmerlands, an Danmhairg - “Léargas ar COVID”
Breithlá
Breithlá gan aíonna! Dúnadh na tithe altranais agus ní raibh cead ag daoine cuairt a thabhairt orthu mar gheall ar an víreas. Sin é an fáth nach raibh an dara rogha ag muintir Grethe Gertsen ach teacht le chéile lasmuigh den teach altranais an 2 Aibreán chun a 91ú breithlá a cheiliúradh. Tá sí ina suí le hais na fuinneoige.
Altra
Gach lá, bailíonn an músaem tuairiscí ó dhaoine a d’airigh go tobann go raibh an saol ina chíor thuathail. Is altra máinliach ortaipéideach í Charlotte Høj Opheim-Winje, ach in imeacht cúpla lá, athoileadh í chun othair coróinvíris in Ospidéal Farsø a bhainistiú. Tá taifead ar a scéal do na glúine atá le teacht.
Netto
Sula dtéann siad isteach in ollmhargaí agus i siopaí grósaera moltar do chustaiméirí aire a thabhairt dá chéile agus do na fostaithe agus coinneáil amach ó chéile. Thairis sin, insíonn na siopaí do dhaoine nach bhfuil cúis ar bith ann le bheith ag cruinniú earraí, ós rud é go seachadtar earraí gach lá i gcónaí. Is cuid thábhachtach de thaifead ár músaeim ar an staid an-speisialta seo iad comharthaí agus rabhaidh. Tráth is faide anonn, beidh roinnt acu i mbailiúchán an mhúsaeim. Thairis sin, oibríonn an músaem i gcomhar le hoifig an Mhéara chun achoimrí ar chinntí agus doiciméid bhardasacha thábhachtacha eile a fháil.
Fíricí
Díghalrán lámh, miotóga plaisteacha agus fógraí a insíonn duit conas tú féin a iompar san ollmhargadh, lena n-áirítear acmhainn uasta an tsiopa. Go tobann, baineann go leor deacrachtaí leis an tsiopadóireacht agus ní hí an tsiopadóireacht chéanna in aon chor í. Tá taifead á choinneáil ar an méid sin ag an músaem faoi láthair ar dóigh léi gur deis uathúil atá i ngéarchéim COVID-19 chun an stair faoi mar atá sí ag titim amach san am i láthair a thaifeadadh. Is é is an-tábhachtach leis an músaem ná léargas a thabhairt ar na hathruithe atá ag tarlú.
La Fonderie - ‘An gaibhniú caidreamhach’
Tralaí siopadóireachta
“San am a chuaigh thart”, bhí an tralaí seo ina léiriú ar an tsiopadóireacht ba ‘ghá a dhéanamh’ le linn an deireadh seachtaine, chun dochair do ghníomhaíochtaí eile a bhí i bhfad níos fiúntaí. Tharraingímis é faoi mar a bheadh liathróid ann, agus dar linn nach raibh ann ach réad feidhmiúil. Anois, tráth seo an ghaibhnithe, is léiriú é ar éalú agus eachtraíocht.
Triomadóir éadaí
Ó rud é go bhfuil mo bhean chéile (an bhean ag a raibh an tralaí siopadóireachta) ag cianobair inár seomra ar a dugtar an oifig, táimse sáinnithe inár seomra suite, inár bproinnseomra... Ach, san am a chuaigh thart, bhí ár n-oifig: ina seomra pianó, ina seomra amhránaíochta, ina seomra ríomhaireachta, ina seomra péinteála agus gach 2 go 3 lá, ina seomra triomúcháin.
Táim féin agus ‘Plume’ inár gcónaí anois inár bproinnseomra / inár seomra triomúcháin. Is sólás dom é nach gá, tráth seo an ghaibhnithe, smúdáil a dhéanamh (...) mar sin de, nílimid inár gcónaí i seomra smúdála freisin!
Guthán póca
Bhí mo ghuthán póca an-tábhachtach ó thosach an ghaibhnithe toisc go raibh mé in ann scairt a chur ar mo mhuintir, ar mo chairde ... A bhuí leis an nguthán póca, bím i dteagmháil le mo mhúinteoir freisin.
Bhris mé mo sheanghuthán an deireadh seachtaine sular thosaigh an gaibhniú, agus bhí mé in ann ceann eile a cheannach ag an nóimeád deiridh, Dé Céadaoin tráth a bhí na siopaí uile le dúnadh ag meánlae. Tháinig mé chun an tsiopa ar 11am. Faoiseamh mór ab ea é!
Ard-Mhúsaem na hEalaíne Comhaimseartha, an Rómáin - Saotharlann Ealaíne Gaibhnithe UNARTE
Gaiste 2020 / Nílim i láthair 2020
“Cé go bhfuil teach mo thuismitheoirí i bhfad níos mó ná an stiúideo ina raibh cónaí orm i mBúcairist roimh an ngaibhniú, airím go bhfuilim i gceann de na cásanna móra sin i ngairdín na n-ainmhithe, mar a maireann an t-ainmhí i ndálaí atá ina samhail dá ngnáthóg nádúrtha, ach atá fós ar uireasa saoirse.”
An tionscadal ‘Tá an baile i ngach aon bhall’: Níl saol ann lasmuigh 2020 / Cuirfimid fios ort 2020
“Ar an drochuair, mar gheall ar an staid mar atá, níl an dara rogha agam ach m’árasán a choinneáil mar an t-aon «baile» atá agam. Trí bheith ag tarraingt, is féidir liom éalú tamall agus mé féin a thumadh i gcomhthéacsanna éagsúla is aithnid dom. Cé gur uaigneas agus leadrán atá á gcur in iúl agam, is dóigh liom gur tréimhse an-tairbheach gurb ea í don fhorbairt ealaíne agus do nithe eile nach í.’
Dialann faoin bhféinleithlisiú, blúire, 2020
‘Is éard atá sa tsraith «Cén lá atá ann» ná dialann ghairid faoin bhféinleithlisiú ina bhfuil cuntas ar an dóigh ar athraigh mo shaol ar feadh míosa, geall leis, le linn na paindéime. Tasc ollscoile a bhí ann ar dtús ach ráinigh go raibh sé ar cheann de na gníomhaíochtaí ba theiripí dá ndearna mé le linn na míonna úd.
Tá dhá chuid sa dialann: sa chéad chuid freagraítear an cheist «Cá bhfuil mé?» agus is léiriú go príomha í ar na hathruithe síceolaíocha a tharla mar gheall ar an réaltacht nua agus i bhfad ró-éagsúil idir na ceithre bhalla ina rabhamar sáinnithe thar oíche. Baineann an dara cuid leis an gceist «Cár mhaith liom a bheith?» agus tá cuntas cumhach inti ar na mianta beaga, a bhí ina mianta coitianta tráth, a mbímid ag smaoineamh fúthu Domhnach is dálach ar na saolta seo.’