EUROPA IN PUIN
1914 betekende een keerpunt voor Europa. Europa bekleedde in politiek, economisch en cultureel opzicht inmiddels een dominante positie in de wereld. Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, de eerste geïndustrialiseerde massale oorlog, bracht echter tot dan toe ongekende vernietigingen op het slagveld en in de samenleving als geheel teweeg. Deze vier jaar deden Europa trillen op zijn grondvesten en het continent werd meegesleurd in een wereldwijd conflict zoals dat zich nog nooit eerder had voorgedaan.
Deze ramp gaf de aanzet tot de meest moorddadige eeuw uit de Europese geschiedenis, en de traumatische gevolgen ervan lieten diepe littekens achter in de Europese collectieve herinnering.
Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog gingen oude keizerrijken ten onder en ontstonden nieuwe staten. Pacifisme en de idee van Europese integratie wonnen aan invloed.
De Tweede Wereldoorlog wordt dikwijls omschreven als een 'totale oorlog', waarin het onderscheid tussen soldaten en burgers was weggevallen. Miljoenen mensen werden het slachtoffer van massa-executies, deportaties, honger, dwangarbeid, concentratiekampen en bombardementen.
DE EERSTE WERELDOORLOG
Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, de eerste geïndustrialiseerde massale oorlog, bracht tot dan toe ongekende vernietigingen op het slagveld en in de samenleving als geheel teweeg. Deze vier jaar deden Europa trillen op zijn grondvesten en het continent werd meegesleurd in een wereldwijd conflict zoals dat zich nog nooit eerder had voorgedaan.
Deze ramp gaf de aanzet tot de meest moorddadige eeuw uit de Europese geschiedenis, en de traumatische gevolgen ervan lieten diepe littekens achter in de Europese collectieve herinnering.
Audio gids:
Gifgas werd in 1915 voor het eerst met succes gebruikt door Duitse strijdkrachten in Ieper (België). Het idee om gas in te zetten als wapen was een poging om de impasse van de loopgravenoorlog te doorbreken. Er werd zowel chloor-, broom- als mosterdgas gebruikt. Hoewel het aantal dodelijke slachtoffers beperkt bleef, waren de psychologische gevolgen voor de soldaten immens. Het gasmasker is een treffend symbool van de ontmenselijking van het individu in deze oorlog.
Op 28 juni 1914 werden in Sarajevo de troonopvolger van het Oostenrijks-Hongaarse Rijk, aartshertog Franz Ferdinand, en zijn vrouw vermoord door Gavrilo Princip, een Bosnische Serviër die een van Oostenrijk onafhankelijke Joegoslavische staat nastreefde. Deze gebeurtenis verstoorde het kwetsbare machtsevenwicht en stortte het continent in oorlog.
Naar schatting zijn er tijdens de Eerste Wereldoorlog 10 miljoen soldaten omgekomen, en van velen is het stoffelijk overschot nooit geïdentificeerd. Dit gaf in heel Europa aanleiding tot het concept van de "onbekende soldaat", waarbij mensen de gelegenheid kregen om gesneuvelden bij graven en openbare monumenten te herdenken. Na de oorlog bracht de ogenschijnlijk zinloze afslachting de bestuurlijke klassen in diskrediet. De door de oorlog verminkte Europese landschappen zouden nooit meer hetzelfde zijn; vandaag de dag getuigen slagvelden, archeologische resten en graven hier nog van.
TOTALITARISME TEGENOVER DEMOCRATIE
Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog gingen oude keizerrijken ten onder en ontstonden nieuwe staten. Pacifisme en de idee van Europese integratie wonnen aan invloed. In heel Europa floreerde de parlementaire democratie; in de Sovjet-Unie daarentegen ontstond de eerste communistische dictatuur. In 1939 had de meerderheid van deze democratieën echter gefaald en leefden de meeste Europeanen onder autoritaire of totalitaire regimes, die op brute wijze controle uitoefenden op het openbare leven en het privéleven, en de individuele vrijheden inperkten.
In 1933 kwamen de nazi's aan de macht en vestigden een totalitair regime. Zij beschouwden Arische Duitsers als een biologisch superieur ras dat voorbestemd was om Europa te domineren. Joden kregen de schuld van de problemen in Duitsland en werden ervan beticht samen te zweren om overal ter wereld de macht te kunnen overnemen.
Audio gids:
- Een nieuw politiek landschap
- Democratie
- Staat en natie
- 1917–1920
- Verspreiding van de revolutie
- Totalitarisme versus democratie
- Breken met tradities
- Pacifisme / etnische conflicten
- Toenadering / revanchisme
- De Europese idee / fascisme
- Keynesianisme / de Grote Depressie
- Autoritaire regimes
- Ideologie (Stalinisme)
- Leiderschap (Stalinisme)
- Economie (Stalinisme)
- Massaterreur (Stalinisme)
- Genocide en massaterreur (Nationaalsocialisme)
- Economie (Nationaalsocialisme)
- Leiderschap (Nationaalsocialisme)
- Ideologie (Nationaalsocialisme)
- Internationale gevolgen van de Spaanse burgeroorlog
De status van Jozef Stalin als cultfiguur begon al snel na diens machtsovername in de Sovjet-Unie eind jaren twintig en bereikte een hoogtepunt na de Sovjetoverwinning in de Tweede Wereldoorlog.
In de grondwetten van landen in heel Europa werd mannen – en vaak ook vrouwen – het kiesrecht toegekend. De macht van de staat werd beperkt, wat een echte doorbraak betekende voor de democratie.
Tijdens de vergadering van de Volkenbond van 7 september 1929 riep de Franse minister Aristide Briand de Europese landen ertoe op de oorlog unaniem te veroordelen en over te gaan tot ontwapening. Voor het eerst had een Europees land het initiatief genomen tot gezamenlijk Europees optreden.
Het bombardement op de Baskische stad Guernica op 26 april 1937 door Duitse en Italiaanse vliegtuigen was een van de verschrikkelijkste gebeurtenissen van de Spaanse burgeroorlog.
Het naziregime onderdrukte zijn vijanden op meedogenloze wijze en zorgde er tevens voor dat degenen die vanwege hun politieke oppositie, burgerlijke ongehoorzaamheid of verzet als een gevaar voor de veiligheid werden beschouwd, in concentratiekampen terechtkwamen.
DE TWEEDE WERELDOORLOG
De Tweede Wereldoorlog wordt dikwijls omschreven als een 'totale oorlog', waarin het onderscheid tussen soldaten en burgers was weggevallen. Miljoenen mensen werden het slachtoffer van massa-executies, deportaties, honger, dwangarbeid, concentratiekampen en bombardementen.
In het kader van systematische sociale en etnische zuiveringen werden onder het naziregime miljoenen mensen vermoord. Zowel de omvang als de in detail geplande uitvoering ervan maakten de genocide op de Europese Joden tot een gebeurtenis zonder gelijke in de geschiedenis. In Midden-en Oost-Europa voltrok zich de gewelddadige confrontatie tussen het nationaalsocialisme en het stalinisme, en de oorlog had daar dan ook een uitgesproken wreed karakter.
Audio gids:
Het Duitse streven naar territoriale expansie en een dominante positie in Europa stortte het continent op 1 september 1939 in oorlog. Een week voordien hadden Hitler en Stalin een non-agressiepact gesloten dat een geheime clausule bevatte op grond waarvan zij Midden- en Oost-Europa verdeelden in een nazi- en een Sovjetinvloedssfeer.
De mensen in de bezette gebieden waren furieus en walgden van de tirannie en wreedheid van de nazi's, en het verzet nam hier hand over hand toe. Het verzet nam op verschillende plaatsen verschillende vormen aan, variërend van grootschalige militaire confrontaties in Griekenland, Polen, Joegoslavië en de Sovjet-Unie tot verzet van burgers elders.
In vrijwel alle bezette landen moesten Joden de gele Jodenster dragen; een beschamende en vernederende manier om hen uit te sluiten. De gedwongen verhuizing van Joden naar de getto's was een belangrijke fase in de voorbereiding en organisatie van de Shoah.
DE OOGST VAN VERNIETIGING
Naar schatting zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog 60 miljoen mensen omgekomen, waarvan bijna twee derde burgers. Cijfers alleen kunnen echter geen uitdrukking geven aan de totale omvang van de persoonlijke tragedies, net zo min als aan de catastrofale gevolgen die deze gebeurtenissen voor verschillende bevolkingsgroepen hebben gehad. De hier tentoongestelde voorwerpen vertellen het verhaal van de mensen achter deze gebeurtenissen en laten ons nadenken over de vraag hoe mensen trauma's en verliezen van een dergelijke omvang verwerken.
Audio gids:
Honderdduizenden burgers stierven tijdens de belegeringen van de honger en aan ziekten die het directe gevolg van honger waren.
Miljoenen mensen kregen onder Stalins regime tijdens en na de oorlog te maken met gedwongen migratie binnen de Sovjet-Unie. Deze brief is geschreven op berkenbast door een gedeporteerde jurist die ziek was geworden tijdens het werk in de goelag. Hij spreekt de hoop uit weer met zijn familie herenigd te worden. Hij zag hen echter nooit meer terug.
De overlevingskansen van een krijgsgevangene werden bepaald door de partij die hem gevangennam en het tijdstip in de oorlog waarop dit gebeurde. Het Amerikaanse Rode Kruis slaagde erin meer dan 27 miljoen pakketjes te versturen. Zo hadden krijgsgevangenen meer kans op een veilige terugkeer naar huis.