COVID schrijft geschiedenis

Jack Hopkins

Jack aged 5 from North Devon - during the lockdown he walked 50k to raise money to help the NHS. Total raised £1550. He walked 5k twice a week and although this was tough he kept going as he remembered “the doctors and nurses needed to help to stop the virus”.  Nominated by Katie Roberts

Mahi Ahmed

Mahi Ahmed was the founder of Inclusive Exeter CIC’s Coronavirus Hardship Relief Project. As lockdown loomed, Mahi got working on his plan to have tasty, nutritious meals delivered to vulnerable people across the city. Within days, a team of volunteers responded and our wonderful group of co-ordinators, order takers, shoppers, chefs and delivery drivers came together. Mahi’s enthusiasm was infectious and our whole team felt motivated and energised. More than 1,000 people benefitted, receiving meals and/or food parcels, thanks to Mahi’s vision and drive. He would say that every member should be nominated but he is our Lockdown Legend. - Nominated by Alan Quick

City Community Trust

CCT is Exeter’s leading health and wellbeing charity working in partnership with Exeter City Football Club and provides a range of activities to people of all ages, focused on health, education, wellbeing and physical activity. During the Covid-19 crisis CCT turned their attention to underpinning the support services here in Exeter and East Devon. Throughout May they responded to requests to deliver groceries and medication to the most vulnerable in the community and have now supported shielded and vulnerable people - Jamie Vittles, Andy O’Doherty and all the team at the City Community Trust were nominated by Cllr Peter Holland.

Marilyn Laws

Since late March Marilyn Laws has selflessly raised over £1000 for the Children’s Hospice South West and in the process brought a sense of security to the community. Marilyn raided her sewing supplies to make an array of masks for the community, and in the process raised money for an organisation where terminally ill children have come to spend their last days during lockdown. The generosity of people has been overwhelming. This is not only in terms of the donations but assisting Marilyn in her quest to distribute the masks. Marilyn’s mission continues! – Nominated by Simon Tootell

Paul Mouland

Paul Mouland, the Freemoovement team and their volunteers have been delivering, by bike and trailer, hot meals to the homeless, medication, books from Exeter Library, food packages and essential supplies for people who have suffered financially and emotionally. They have forged partnerships with multiple community organisations including faith groups, St Thomas Food Fight, St Thomas Medical Centre to name a few. Paul has also stepped in and hosted online Covid-19 emergency meetings for the city wards of St Thomas, Alphington and Exwick. Their contribution to the city of Exeter has been immense. - Nominated by Chloe Pooley

YMCA Exeter Support Workers - Peter Hall

YMCA Exeter Support Worker, Peter Hall is our lockdown legend. As networks, routines and community connection were stripped away for our 31 young people living in supported accommodation, Peter responded with faultless courage. He went above and beyond to support our young people as he toured the building, responding to any fears and connecting from a distance - ensuring every young person knew that they weren’t alone.

YMCA Exeter Support Workers - Lydia Brown

As lockdown hit on 23rd March, YMCA Exeter Support Worker, Lydia Brown, was on call 24/7 responding faultlessly and courageously to young people struggling with the impact of lockdown on their mental health.  One resident needed Lydia to accompany them to the hospital, other residents needed Lydia to queue for hours to collect their prescriptions. Many residents just wanted to chat on the phone day or night, knowing that Lydia would be there for them. To all of us at YMCA Exeter, Lydia is our lockdown legend.

YMCA Exeter Support Workers - Sarah Griffiths

As Covid-19 broke, Sarah Griffiths single-handedly kept YMCA Exeter supported accommodation spotlessly clean for all 31 young people living in residence. She went above and beyond, putting her own health at risk to ensure that there was no chance of the virus spreading. From endlessly cleaning communal handles, to meticulously ensuring communal bathrooms were free of germs, Sarah embodied selfless courage and kindness towards all of our young people. To all of us at YMCA Exeter, Sarah is our lockdown legend.

David Spicer

My very good friend David Spicer is a Lockdown Legend because every day for the first 50 days of Lockdown he played a virtual ‘Guess the song’ keyboard rendition of popular hits for his vast number of followers. This quickly became very important to all of his friends and family as it provided something to look forward to and chat about together online. It made everyone smile in a really tough time when people were scared and stuck indoors. His little chat, some jokes and keyboard skills were a daily highlight and made lockdown an easier thing to get through. - Nominated by Dax Oliver

Sammy Hartstein

Sammy is 16 years old and has been a regular volunteer for the Buckfastleigh Response team, helping deliver food parcels for the food bank. He has donned his face mask and gloves and carried heavy boxes of groceries to people who needed support, often in hot weather. As well as delivering food, he has delivered books to help shielded people with their lockdown boredom. He has done all of this whilst coping with the death of his grandma, the loneliness of lockdown, and uncertainty around his GCSEs. - Nominated by Helen Hartstein

Home haircut, April 2020

A three-year old boy, Oisin, has his haircut at home, Carryduff, Northern Ireland, April 2020. Due to the lockdown hairdressers were shut.

Lisburn & Castlereagh City Council staff and councillor with NHS floral banner

This floral banner, dedicated to the National Health Service (NHS), was planted by Lisburn & Castlereagh City Council staff in Lisburn’s historic 17th-century Castle Gardens.   

Shuttered shop, Lisburn City Centre, March 2020

Due to a nationwide lockdown in March 2020, shops were ordered to close. Many people were very worried by the pandemic, and shop owners often left words of encouragement on their closed businesses, including this – ‘take care and stay safe’. Lisburn Turkish Barbers is located in Market Square, Lisburn.

Child’s linen face mask

Linen is strong, lightweight, easy to work with and helps wick moisture away. It is one of the best fabrics for facemasks or coverings. In Northern Ireland, the use of face coverings in enclosed public spaces was made mandatory to help stifle the impact of the Covid-19 pandemic.   

Alcohol hand sanitiser, April 2020

Alcohol hand sanitiser was in huge demand in the early days of the pandemic. Many distilleries ceased producing spirits and started selling their own, branded, hand gels. Shortcross Gin is located outside Crossgar, Co. Down, and sold their products online.

Antwerp prison banners

The employees and inmates of the prison on Begijnenstraat made four banners. This way they sent out messages of solidarity and empathy - a wish for health for everybody.

15 March – 16th May 2020

Collection: MAS, inv. nr MAS.0328.002

Urban gym

'Beerschot Atletiek' and 'Buurtsport Kiel en Hoboken' developed a gym track across the Kiel neighbourhood. They suggest exercises everyone can do in different public places, making use of benches, stairs, etc.

20th April 2020

Walking the Meir

When the lockdown was over, the stores on the shopping street Meir reopened. Retailers took safety measures of all kinds. The municipality created road markings to enable crowd control and ensure physical distancing.

31st March 2020

Collection: FelixArchief, inv. nr 2876#82

Iftar ‘on wheels’

Celebrating ‘Iftar’ — breaking the fast together after sunset — was not possible during this Ramadan. Therefore some mosques, such as El Fath, delivered Iftar meals by cargo bike to people who were alone or in poverty.

12th April – 13th May 2020

Collection: FelixArchief, inv. nr 2920#6

’t Akkoord plays music for De Fontein

Since seniors turned out to be more vulnerable victims of the coronavirus, many inhabitants of care centres and service flats had to stay at home. The musical band ’t Akkoord gave a physical distance concert in front of residence De Fontein to provide some musical distraction.

10th May 2020

Collection: FelixArchief, inv. nr 2893#2

Composer Zita Bružaitė’s piece “Anxiety”

When the quarantine was announced on March 16, composer Zita Bružaitė started creating her new piece “Anxiety” (Lith. Nerimas). Every day, she devoted at least half an hour for this work. The manuscript of the composition donated by Bružaitė to the museum reflects various moods and conditions that the artist had undergone on each day of the quarantine.

T-shirt

Spending her time at home, Gintautė focused on her favourite hobby, embroidery. Having asked her friends on Instagram what represented the current situation to them, she embroidered thirty-three different quarantine stories on her old T-shirt. The stories depict different symbolic ideas, nostalgic things, and relevant issues such as toilet paper and respirators. When a follower asked her to embroider something magical, she decided to interpret this through an image of ‘a coronavirus in a glass jar’. The T-shirt was given to the museum by Gintautė Riabovaitė. 

Cherry blossom trees online

Spring is the time when all the people of Vilnius go to the ‘sakura orchard’ to admire the blooming trees. Yet this spring, in order to protect the people and limit inevitable gatherings, Vilnius City Municipality in cooperation with the telecommunication company Telia installed cameras in the orchard and organised live web-streaming of the blooming sakura cherry trees. Vilnius City Municipality donated the informative sign to the museum.

A ticket from Bali

In March 2020, when the borders of most of the countries were closed suddenly, travellers were faced with huge challenges. The Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Lithuania started arranging repatriation flights from the countries with the biggest numbers of held-up registered citizens. The last flight from Bali Island took place on March 28-29. Ugnė Karaliūnaitė, who returned home on that flight, gave her tickets to the museum.

A template for face shields

At the rapid onset and spread of this viral infection, Lithuanian health care institutions did not have enough protective equipment, whereas the acquisition of such protective gear became next to impossible. In response to the situation, the School of Robotics developed a 3D mask print template, which businesses and individuals used to print over fifty thousand face shields for health workers in a very short period of time. Paulius Briedis (VšĮ Robotikos mokykla) donated the template to the museum.

Hamster package

This 'hamster package' was sent during the Coronavirus pandemic as an alternative birthday present, when physical visit were not possible. It contained two rolls of toilet paper, a large pack of pasta and food cans - items that were especially useful at the beginning of the first measures against the Coronavirus in Germany. Many of the items were sold out in supermarkets. The sender was the “Hamster Company, from Hamster street in Hamstern”.

Amberg, April 18th, 2020

Thank-You letter on a postcard to postmen

Deutsche Post AG received this self-designed postcard as a 'thank you' to its mail deliverers, who were particularly stressed by the increased volume of letters and parcels during the coronavirus pandemic. Because of the measures taken to combat the coronavirus, many households were increasingly having goods delivered to their homes. Since then, consignments have frequently been delivered contactlessly. The card can be seen as a gesture and sign of solidarity to the postman, similar to the evening applause for healthcare professionals. The postcard is marked with Cologne Cathedral in a snow globe.

Cologne, March 30th, 2020

Diary of an extraordinary time

The book, published by the artist Hasso von Henninges, collects contributions from 20 authors who report on their daily experiences, routines and impressions from the Coronavirus period in the months of March and April. These weeks were shaped by measures to combat the coronavirus and self-isolation. They write down their thoughts partly handwritten, partly digitally. The 260-page work has a distribution run of 32 copies.

Nuremberg, March / April 2020

Postcards in times of Corona

The artist Susanne Schattmann launched an appeal by post, sending old postcards covered with acrylic paint to family and friends, with the request to design them and send them back. More than 50 people of all ages responded with their creations. The motifs and techniques of the postcard gallery show a complete range - from watercolors and photos, to expressions and iconic representations. A related “map tour” is also being developed, as well as a self-written song.

Nuremberg, March to June 2020

Individually created instructions for the use of Skype and IPad for seniors

The coronavirus pandemic has boosted digitization. A large part of personal exchange has increasingly shifted to digital channels due to contact restrictions. For this reason, Mr Rauch bought an iPad for his parents, who are over 80, so that he can still communicate face to face with them. Since the parents had no experience with computers, smartphones or the internet, their son created step-by-step instructions that he sent to his parents by post with the device. He explains how to use the device and instant messaging service Skype.

Dortmund, March 22nd, 2020

Tandle Hills

Van drukke parken, speeltuinen en speelparadijzen naar open velden, lang gras, lucht en ruimte. Tandle Hills was altijd al ons toevluchtsoord en zal dit ook blijven. Kinderen hebben vrije, onbegrensde ruimte, tijd en spel nodig zonder huisregels, volwassenen en de wereld om hen heen. Dit was zo heilzaam wanneer het ons allemaal te veel werd.

Verpleegkundigen op de kinderafdeling met versierde spatmaskers

Doel van het digitale project Oldham’s Lockdown Museum is het bijeenbrengen van snapshots van het dagelijks leven in dit gebied tijdens de COVID-19-pandemie. Het museum heeft de plaatselijke bevolking gevraagd te helpen deze tijd te onderzoeken en vast te leggen, zodat er een digitaal tijdsbeeld ontstaat dat later gedeeld kan worden met de toekomstige inwoners van Oldham.

Teddybeer in het raam

Oldham Gallery heeft negen digitale tentoonstellingen ontwikkeld: het leven tijdens de lockdown, hartelijkheid, voorwerpen, creativiteit, veranderingen, berichten, natuur, sport en werk. In augustus heeft het museum de mensen tevens gevraagd brieven in te sturen – de zogeheten lockdownbrieven.

Samenkomen en afstand houden

Tot nu toe hebben 80 mensen meer dan 300 foto’s en brieven ingestuurd die het begin zijn van een prachtig archief waarmee de Gallery toekomstige generaties kan tonen hoe het leven tijdens een pandemie er in dit gebied uitzag.

Spring en poseer!

Kind in de noodopvang blijft op school in beweging.

Corona-solidariteitsband

De medewerkers van het Nationaal Bestuur kregen dit armbandje van het Ministerie van Samenleving. Op het armbandje staan pictogrammen van hygiënemaatregelen, die bij opvolging de verdere verspreiding van COVID-19 moeten vertragen.

Grensovergang

De foto is genomen in de Liechtensteinse gemeente Ruggell, op de grens met Oostenrijk, tijdens de periode dat de grens gesloten was. Vertaling van het opschrift: Grensovergang gesloten voor alle verkeer (ook voor voetgangers).

Impressions from Vaduz - "Bus stop"

Bushalte in de gemeente Vaduz: bus; poster met informatie over beschermende maatregelen voor passagiers en chauffeurs.

Impressies uit Ruggell – “Posters”

Postkantoor in de gemeente Ruggell.

Links: Informatie over beperkte openingstijden, geldig vanaf 20 april 2020. Voordien was het postkantoor gesloten.

Rechts: Oproep tot het houden van afstand en het verzoek om zo mogelijk elektronisch te betalen.

“Gesloten”, gemeente Balzers

Van medio maart tot medio mei 2020 waren alle openbare en andere speelplaatsen in de gemeente Balzers in Liechtenstein gesloten. Dit soort bekendmakingen werden bij alle speelplaatsen opgehangen.

Jenny Mclean herdenkt Nidiya

De volkstuinen aan de Boundary Way liggen een paar honderd meter van mijn huis. Toen ik daar gisteren was ontmoette ik Tony Mclean, een Jamaicaanse man. We raakten aan de praat over dit project. Hij vertelde mij dat zijn vrouw Jenny naar de begrafenis van haar beste vriendin Nidiya was. Nidiya was onlangs overleden aan COVID-19. Ik heb Jenny vanochtend gesproken en ze zei dat ze graag met mij wilde praten bij de volkstuinen omdat ze daar veel troost vindt.  Ze voelde zich haast letterlijk ziek toen ze op de begrafenis van haar vriendin was en terugdacht aan de 33 jaar dat zij beste vriendinnen waren geweest. Het lijkt erop dat de zwarte en Aziatische inwoners van Wolverhampton het zwaarst door het virus worden getroffen.

Applaus voor de National Health Service

Roy Mehta, één van de tien kunstenaars die een opdracht hebben gekregen, heeft deze foto geselecteerd voor de collectie “10 foto’s uit Londense buitenwijken”. Hij zegt:  “De foto die ik heb gekozen is van Shuvaseesh Das, “Applaus voor de National Health Service Londen”. Een aantal andere foto’s vond ik ook goed, maar deze vat de realiteit van de lockdown voor zoveel mensen samen. Dankzij de achtergrond kunnen we het paar in context zien. Hun applaus op het balkon kan dan ook alleen maar voor de NHS zijn. In combinatie met hun sombere gezichtsuitdrukking is dit een krachtig beeld.

Doorweekt op afstand

Pret achter de huizen op een warme lentedag. Twee vrienden houden een “gevecht” totdat zij door en door nat zijn en hun emmers leeg. Hun onschuldige gelach en verontwaardigde gegil herinnert aan vroeger dagen, en herinnert ons eraan dat die dagen weer zullen komen.

Juliette, Juliette (straatgeruchten)

Als de lente komt en de dagen zonniger en warmer worden, kijk ik er het allermeest naar uit om in de tuin te kunnen zitten. Door de combinatie van lockdown en hevig opvlammende symptomen werd dit kleine, geliefde plekje buiten opnieuw de ultieme veilige haven die het altijd voor mij is geweest: een plek waar ik de wereld weer kon ervaren louter door het waaien van de wind, het magnifieke zingen van de vogels, het gebabbel van spelende kinderen of door mijn gesloten ogen tegen de lentezon. Toch is het een waar wonder om zo’n oase van rust te hebben omdat we hier zo dicht op elkaar wonen.

Tegelijk knippen

In de aangrenzende tuinen van twee gezinnen worden tegelijkertijd haren geknipt. De tuin rechts is van de fotograaf, Alun Bull.

Gezichtsmasker

Dit masker is tijdens de COVID-19-gezondheidscrisis ontworpen door Isabelle Mathieu, hoedenmaakster in Alleur. Het masker is ontwikkeld om communicatie mogelijk te maken met mensen die doof, hardhorend of stom zijn. “Relab de Liège” heeft meegewerkt aan het project door het materiaal te snijden met laser, zodat de stofranden niet gaan rafelen bij het ruitje.

Geen kus, maar wel een hart!

Button waarmee het houden van afstand tijdens de coronacrisis wordt aangemoedigd.

Alles komt goed. Beloofd!

Zelfgemaakt kunstwerk met een hoopvolle boodschap tijdens de lockdown als gevolg van de coronacrisis.

Na regen... komt zonneschijn. Wij blijven thuis!

Dit kunstwerk is tijdens de lockdown gemaakt door een moeder en haar kinderen. Het hing elke dag in de ramen op de begane grond van het huis.

Niet meer skateboarden

Eind maart 2020 begon de lockdown in het VK en kwam bijna alles tot stilstand. Ook de gewone manier van spelen. Dit is het lege skateboardpark aan de South Inch, Perth, Schotland.

Kabouters en regenbogen

Heel snel na het begin van de lockdown en dus ook van het thuisonderwijs gaven veel gezinnen uitdrukking aan hun hoop en vrees door speelse kunstwerken die in hun ramen te zetten.

Als graffiti het voor het zeggen had...

Na ongeveer twee maanden in lockdown begon er wat speels protest op te komen, ook al bleef begrip de gangbare reactie. Deze graffiti is te zien onder de brug van de A9 over de rivier de Almond bij Inveralmond, Perth, Schotland.

Stoepkrijten tijdens de lockdown

In de lockdownperiode herontdekten kinderen bepaalde traditionele spelletjes die zij dichtbij huis konden spelen. Op allerlei plaatsen doken deze stoepkrijttekeningen en -spelletjes op, bijvoorbeeld hier in het centrum van Perth, Schotland.

Beschilderde stenen

In de eindfase van de lockdown begonnen kinderen beschilderde stenen buiten hun school te leggen als blijk van solidariteit en medeleven.

Deze stenen maken deel uit van de zogeheten lockdown-gezinsrups die buiten de lagere school Moncrieffe in Perth, Schotland lag.

"Uit Boedapest"

Toen de mensen alle voorraden in de winkels begonnen op te kopen, wilde ik mezelf ook behoorlijk beschermen. Dat moest natuurlijk wel op mijn eigen extravagante manier. Als voorbeeld koos ik het masker van de middeleeuwse pestdokters. Ik was ervan overtuigd dat een masker dat in de middeleeuwen zijn dienst heeft bewezen nu ook nuttig moet zijn. Het kwam net op tijd aan, in april. Een week lang deed ik boodschappen, liep ik over straat en reisde ik met het openbaar vervoer met dit masker op. Waar ik ook kwam vielen gesprekken stil en schrokken mensen. Nog steeds word ik aangesproken door professionele fotografen die een foto van mij op straat willen maken. Of er nu een pandemie gaande is of niet – mensen moeten nooit hun gevoel voor humor verliezen, ook al is het zwarte humor.

"Uit Mosonmagyarórvár"

Het begon allemaal op de avond van 13 maart, toen bekendgemaakt werd dat we met ingang van de komende maandag niet naar school mochten. We dachten allemaal dat het een week of twee zou duren... Maar dat hadden we mis.

Deze mondkapjes zijn van linnen. Voor de kinderen waren er kleurrijke mondkapjes en voor de anderen witte met drie laagjes. Ik hoop dat alles snel weer normaal zal zijn. Nu wordt het beter. We mogen meedoen aan zomerkampen waar ik weer samen kan zijn met vrienden!

"Uit Mezőkövesd"

Een naaister uit de buurt heeft het mondkapje voor mijn bruiloft gemaakt. We hadden weinig tijd en daarom is het niet versierd. Onze familie heeft Matyó-wortels. Vele generaties vrouwen hebben prachtige jurken en decoratieve voorwerpen geborduurd.

De bruiloft was op 21 maart in Mezőkövesd. Mijn vriendin, Beáta Görzsöny, werd mijn vrouw, Beáta Kiss. :)  Vanwege de veiligheidsmaatregelen waren er die dag maar een paar gasten. Het was bizar, maar ook een fantastische herinnering.

"Uit Debrecen"

We hadden in de plaatselijke krant en op internet gelezen dat de regering burgers verzocht om thuis mondkapjes te maken. We stuurden een e-mail om ons te laten registreren en kregen een positieve reactie van een van de gemeentecentra van Debrecen. Zij leverden al het materiaal, de elastiekjes en het patroon van het mondkapje. Daarna was alles vrij gemakkelijk. Mijn man tekende het patroon, mijn zoon (die gedeeltelijk arbeidsongeschikt is) knipte de stof en ik naaide de mondkapjes in elkaar. In een paar dagen hebben we meer dan 150 mondkapjes geproduceerd. Het was niet alleen leuk, maar ook heel nuttig!

"Uit Herend"

Ik kom uit Herend. Samen met diverse helpers, naaiateliers en sponsors hebben we in de provincie Veszprém vrijwillig circa 50 000 mondkapjes gemaakt en ze gratis uitgedeeld. De meeste gingen naar ziekenhuizen en apotheken.

Nieuwe diversiteit

Wij hebben onze bezoekers gevraagd ons foto’s te sturen van henzelf met een mondkapje op. De mondkapjes zijn verplicht en daarom ziet iedereen er in de openbare ruimte ineens heel anders uit. Juli 2020

Erfgoed dichtbij

Tijdens de lockdown vroegen we ons publiek om net te doen alsof hun huis een museum was en een filmpje te maken waarin ze hun favoriete voorwerp lieten zien. Zo vertelde Alfonso ons dat zijn hoed zijn favoriete voorwerp in huis was, omdat die hem deed denken aan mooie momenten in zijn land van herkomst, Mexico. April-mei 2020

Antropologie tijdens de crisis

Tijdens de lockdown hebben meer dan 20 antropologen samengewerkt met het museum, waarbij zij inzicht probeerden te geven in alle gebeurtenissen en de mogelijke invloed daarvan op het leven van mensen, ook na de crisis. Hun artikelen zijn gepubliceerd op de website van het Nationaal Antropologisch Museum. Deze foto staat in de bijdrage van Álvaro Alconada, getiteld “Suspendidos en un tiempo de reflexión” (“Stilstaand in een tijd van reflectie”).

Op het briefje staat: “Raak me niet aan! Ik kan het virus hebben!” Mei-juni 2020

Vensters op de wereld

In de weken dat de Spanjaarden thuis moesten blijven om niet besmet te raken met het coronavirus, konden zij alleen door het raam zien wat er buiten gebeurde in hun straat of in hun wijk. Daarom hebben wij hun gevraagd om ons foto’s van zichzelf te sturen. Deze foto toont dat Ana weliswaar opgesloten zit, maar uit haar raam nog altijd de regenboog kan zien. April-mei 2020

Nieuw dagelijks leven

We hebben ons publiek ook gevraagd foto’s te sturen van het moment waarop zij terugkeerden naar plekken in hun buurt die zij meerdere maanden niet hadden kunnen bezoeken. Ángel stuurde ons een foto van zijn eerste bezoek aan de kerk sinds lange tijd. Juni 2020

Deelnemers aan het gemeenschappelijke dansevenement Poikkeusliike (“Buitengewoon bewegen”) in de wijk Ruoholahti in Helsinki, 27 maart 2020. Mensen in heel Finland deden mee aan een onlinedansevenement door 20 minuten lang tegelijkertijd te dansen op een plek die zij zelf hadden uitgekozen.

De muurschildering Superhoitaja (“Superverpleegkundige”) is gemaakt als dank aan verpleegkundigen voor hun werk tijdens de coronapandemie. Het graffitikunstwerk van Molotow Finland is een eerbetoon aan zorgpersoneel en is te zien in Konepaja, in de wijk Vallila in Helsinki, 28 april 2020.

Gezamenlijk zingen op de avond van 19 maart 2020 voor bewoners van bejaardentehuis Loppukiri (“Hoogtepunt”) in de wijk Arabianranta in Helsinki. Bewoners van boven de 70 vermeden lichamelijk contact tijdens de lockdown.

Een les milieukunde aan klas 3b van de Duitse school in Helsinki in het Sinebrychoffpark, 26 mei 2020. Toen de scholen half mei weer open gingen, kregen sommige klassen buiten les en andere binnen. Achter de kinderen zit remedial teacher Anmol Dogar.

Ondanks het coronavirus bleef de organisatie Hurstin apu (“Hursti Hulp”) levensmiddelen verstrekken aan arme en behoeftige mensen in de wijk Kallio in Helsinki, 17 april 2020. Vanwege de lockdown stonden mensen niet meer in de rij en werden de levensmiddelen verstrekt zodra iemand verscheen. De liefdadigheidsorganisatie verstrekt het hele jaar voedsel- en kledingpakketten aan behoeftigen en organiseert allerlei evenementen.

Toen de coronapandemie uitbrak hebben wij als medewerkers van het Sloveens Etnografisch Museum – een sociaal bewogen instelling – ons afgevraagd hoe we hierop konden reageren en bovenal hoe we mensen in deze situatie konden helpen. Wij besloten coronamoppen te gaan verzamelen. Hiermee wilden we de mensen opvrolijken en een hart onder de riem steken bij de zorgen en angsten die horen bij ziekte, isolatie en eenzaamheid.

Bovendien wilden we ook de situatie in de samenleving vastleggen aan de hand van moppen die deel uitmaken van ons geestelijk cultureel erfgoed. Een voorbeeld: er is nog nooit zo’n grappige pandemie geweest omdat er zoveel moppen de ronde doen. Of: de moppen over het coronavirus verspreiden zich nog sneller dan het virus zelf.

Een van de belangrijkste kenmerken van moppen is dat ze mondeling worden doorgegeven. Maar in deze situatie, waarin we gedwongen waren thuis te blijven, ging alles via internet en de moderne communicatiemiddelen.

In twee maanden tijd hebben we meer dan 1 000 moppen verzameld. Een selectie hiervan is momenteel te zien op een scherm in de centrale hal van het museum en op een bord voor het gebouw, waarop we elke week nieuwe moppen schrijven. Voor de zomermuseumnacht op 20 juni 2020 bereiden we de tentoonstelling “Koronski humor” (“coronahumor”) voor.

Een fragment van de tentoonstelling CORONA-HUMOR: Moppen tijdens de COVID-19-pandemie (het onderdeel “Thuisonderwijs versus telewerken”).

Sami Nasr uit het graafschap Monaghan geniet van het koele briesje door het raam van de auto tijdens een ritje na versoepeling van de lockdown.

Foto van Tara McCarron uit het graafschap Monaghan en een collega die werken op een COVID-19-afdeling.

Foto van een weg in het noorden van het graafschap Monaghan tijdens de COVID-19-lockdown.

Foto van Glenn Murphy en zijn gezin uit Monaghan, die tijdens de lockdown een marathon rond zijn huis liep en meer dan 13 500 euro heeft opgehaald voor mensen met essentiële beroepen in Monaghan.

Mondkapje met geborduurde viooltjes

“Als groot fan van borduurwerk weet ik hoeveel tijd hier in gaat zitten; ik borduur ook veel in mijn vrije tijd. Het mondkapje bestaat uit twee lagen en is met de hand gemaakt. Om twee redenen heb ik voor viooltjes als versiering gekozen: Ten eerste is het viooltje de eerste bloem die bloeit in het voorjaar, precies op het moment dat de pandemie Hongarije bereikte. Ten tweede staat het symbool voor wedergeboorte en hoop – voor de strijd tegen het virus.”

Technologie en creativiteit

Tijdens de lockdown werkten mijn man en ik allebei thuis. Mijn werk is evenwichtig over de dag verdeeld, zodat ik doorlopend bezig ben. Zijn werklast is onregelmatig, maar de supervisie is streng: van tijd tot tijd worden zijn activiteiten op het scherm gecontroleerd. Maar dat kan heel vervelend zijn wanneer er op dat moment geen taken zijn en je weet dat er veel gedaan moet worden in huis. Satéstokjes bleken de oplossing voor dit probleem. Terwijl ik werk, blijft het andere beeldscherm ook aanstaan.”

Tafelversiering

“Ik ben graag creatief bezig en vind het leuk om decoratieve dingen te maken. Hiermee hebben we met Pasen de tafel versierd. Wij hebben onze familie al weken niet meer gezien en het is routine geworden om dagelijks naar het tv-nieuws over het virus te kijken. Onze dagen worden veel leuker met een beetje humor.”

Mondkapjes met een boodschap

Zodra de pandemie zich in Hongarije aandiende, gingen mensen mondkapjes hamsteren. Daarom heb ik besloten mijn eigen mondkapjes te maken – dit leek de enige oplossing. Ik zocht een T-shirt van hoogwaardig katoen, zodat ik van de rugzijde zes maskers kon maken.

Deze foto betekent veel voor mij omdat Italië mijn lievelingsland is en ook het eerste land in Europa waar het virus toesloeg. Er bestaat een Italiaanse uitdrukking: “daro una mano”, wat betekent “iemand een helpende hand bieden”. De arm was net uit het T-shirt geknipt. Dit symboliseert het gebrek aan hulp aan Italië door de landen waar de toeristen vandaan komen die de grootste afnemers van dit soort artikelen zijn.”

Strijkplank

“Deze strijkplank heeft de afgelopen zeven weken een veel grotere rol in ons leven gespeeld dan in de tien jaar daarvoor.

De plank is in de hoogte verstelbaar en daarom perfect om de laptop op te zetten tijdens de pianolessen die mijn kind via internet krijgt. Zo kan de pianoleraar niet alleen de lichaamshouding maar ook de vingers zien. Alleen daarom al was het lonend om de strijkplank te kopen.’

Samen en toch alleen

Een dochter praat met haar moeder via de telefoon. De moeder woont in een verpleeghuis, maar het lukte de twee vrouwen elkaar te zien en daarbij volgens de regels afstand te houden.

Ga naar huis

Met Pasen kreeg een dunbevolkt gebied een mensenmassa te verwerken. Deze mensen wilden wandelen in de natuur, maar de richtlijnen in Denemarken waren om thuis te blijven. Een bewoonster van het gebied was verontwaardigd over de mensenmenigte en plaatste een zelfgemaakt verkeersbord aan de weg met daarop “Ga naar huis”. Uiteindelijk heeft ze het bord weggehaald omdat haar buren zich eraan stoorden.

Verjaardag

Een verjaardag zonder visite! Verpleeghuizen gingen dicht en bezoekers werd vanwege het virus de toegang geweigerd. Daarom moest de familie van Grethe Gertsen op 2 april buiten het verpleeghuis samenkomen om haar 91e verjaardag te vieren. Zijzelf zit aan het raam.

Verpleegkundige

Het museum krijgt dagelijks berichten van mensen die opeens het gevoel hebben dat alles op zijn kop staat. Charlotte Høj Opheim-Winje is als verpleegkundige eigenlijk gespecialiseerd in de orthopedische chirurgie, maar in een paar dagen tijd is zij in het ziekenhuis van Farsø omgeschoold, zodat zij coronapatiënten kon behandelen. Haar verhaal is nu voor de volgende generaties vastgelegd.

Netto-supermarkt

Voor het betreden van supermarkten en levensmiddelenwinkels worden klanten ertoe opgeroepen om rekening te houden met elkaar en het personeel, en om afstand te houden. Ook laten de winkels de mensen weten dat er geen reden is om te hamsteren omdat de artikelen nog altijd dagelijks worden geleverd. Borden en waarschuwingen vormen een belangrijk deel van onze documentatie van deze heel bijzondere situatie. Een aantal hiervan zal later worden opgenomen in de collectie van het museum. Het museum heeft met het kabinet van de burgemeester afgesproken dat gemeentelijke documenten die te maken hebben met COVID-19 naar het museum gestuurd worden.

Østerbrogade

Lege straten, lege steden. De mensen blijven thuis – ook een belangrijk aspect van de documentatie door het museum.

Feiten

Ontsmettingsmiddel, plastic handschoenen en borden waarop staat hoe je je moet gedragen in de supermarkt en wat de maximale capaciteit van de winkel is. Winkelen is opeens een riskante onderneming geworden en volledig anders dan vroeger. Ook dit wordt nu gedocumenteerd. Het museum beschouwt de COVID-19-crisis als een unieke kans om de geschiedenis vast te leggen zoals ze zich op dit moment afspeelt. Het belangrijkst voor het museum zijn alle veranderingen die zich nu voltrekken.

Boodschappenkarretje

“Vroeger” symboliseerde dit karretje de boodschappen die in het weekend “gedaan moesten worden” ten koste van andere, veel aantrekkelijkere activiteiten. We sleepten het achter ons aan en we zagen er alleen een nuttig voorwerp in. Nu, tijdens de lockdown, staat het karretje voor uitgaan en avontuur.

Wasrekje

Wanneer mijn echtgenote (de vrouw met het boodschappenkarretje) werkt in onze kamer die we “het kantoor” noemen, ben ik aangewezen op onze woonkamer en eetkamer. Maar vroeger diende ons kantoor als: pianokamer, zangkamer, computerkamer, schilderkamer, en om de 2-3 dagen als droogruimte voor de was.

“Plume” en ik leven nu in onze eetkamer en droogruimte. Ik troost mezelf ermee dat strijken tijdens de lockdown overbodig is geworden, en dat we dus niet ook nog in een strijkkamer leven!

Mobiele telefoon

Mijn mobiele telefoon is sinds het begin van de lockdown heel belangrijk voor mij geworden omdat ik hiermee mijn vrienden en familie kan bellen. Dankzij de mobiele telefoon kan ik ook contact houden met mijn leraren.

Mijn oude telefoon is kapotgegaan in het weekend voordat de lockdown inging. Ik kon op het nippertje nog een nieuwe kopen – op de woensdag toen alle winkels om 12.00 uur moesten sluiten. Ik kwam om 11.00 uur in de winkel. Net op tijd!

Val 2020 / Ik ben er niet 2020

“Hoewel het huis van mijn ouders veel groter is dan de studio waar ik woonde in Boekarest voor de lockdown, heb ik het gevoel alsof ik in zo’n grote kooi in de dierentuin zit, waarin dieren leven in een omgeving die lijkt op hun natuurlijke omgeving, maar waar ze niet vrij zijn.”

Project “Thuis is overal: Er bestaat geen buiten, 2020 / We bellen je, 2020”

“Helaas is mijn appartement mijn enige “thuis”, zodat ik hier moet blijven. Door te tekenen kan ik een beetje ontsnappen aan de situatie en mezelf in gedachten verplaatsen naar verschillende ruimten met een vertrouwde sfeer. Hoewel ik me eenzaam voel en me verveel, beschouw ik dit als een heel nuttige fase om me artistiek en op andere vlakken te ontwikkelen.”

Dagboekfragment thuisisolatie, 2020

De serie “Welke dag is het” is een kort dagboek over thuisisolatie waarin ik bijna een maand lang mijn persoonlijke aanpassingsproces te midden van een pandemie vastleg. Wat begon als een opdracht van de universiteit bleek een van de meest therapeutische activiteiten die ik deze maanden heb ondernomen.

Het dagboek bestaat uit twee delen: Het eerste deel beantwoordt de vraag “Waar ben ik?” en vormt vooral een weerslag van de psychologische veranderingen door de nieuwe en compleet andere realiteit tussen de vier muren waar we van de ene op de andere dag vastzaten. Het tweede fragment gaat over de vraag “Waar zou ik willen zijn” en geeft een nostalgisch beeld van de kleine en ooit banale wensen die in deze tijden telkens weer bij ons opkomen.”